Las u het ook? Het artikel met de titel ‘ Veel kinderen levensbedreigend dik’. Verdorie dacht ik, daar zit je dan als gewichtsconsulent met lege handen en een mond vol tanden. Dit gebeurd er dus onder onze neus en wat ik ook doe, wat ik de mensen ook vertel, wat ik ze ook leer over normaal, gezond eten en bewegen haalt niks uit?
Ik heb het artikel nog een paar keer gelezen maar het stond er echt. Ook Brandpunt van de KRO wijdde er een programma aan……kinderen levensbedreigend dik! 12.000 van onze kinderen zijn levensbedreigend dik en zullen op zeer jonge leeftijd ouderdoms diabetes krijgen. Ze krijgen te maken met hart- en vaatziekten, problemen met de nieren, de ogen en nog veel meer ellendige zaken die verband houden met deze zeer ernstige ziekte. Mijn gedachten gingen terug naar een moeder die met haar toen twaalfjarige dochter bij mij kwam.
Het zal een jaar of zeven geleden zijn denk ik. De moeder maakte zich ernstige zorgen om het overgewicht van haar dochter zei ze. Of ik er ‘wat aan kon doen’. Het meisje keek mij aan en draaide haar hoofd weg op het moment dat de moeder de vraag had gesteld. Ze lachte terwijl ze naar buiten keek. Ik keek weer naar de moeder en herhaalde wat ze had gezegd; ‘of ik er wat aan kon doen’.
‘Nee, zei ik, ik kan er niks aan doen, maar u wel’. De moeder verschoot van kleur en keek mij aan alsof ik de advocaat van de duivel was. ‘Je helpt mij toch ook, zei ze. Waarom kun je mijn kind dan niet helpen? Schrijf voor haar een voedingsadvies zodat ze kan zien wat ze moet eten en dan kan ze toch ook afvallen? Is dat te veel gevraagd?’ Ik knikte en zei dat het te veel gevraagd was maar dat ik wel een advies had. De moeder zuchtte, ordende haar haar en legde haar armen demonstratief over elkaar. Het meisje keek verbaasd naar mij. ‘Vind jij, vroeg ik aan het meisje, dat jij moet weten wat je wel en niet moet eten?’ Het meisje knikte maar zei dat ze niet wist wat en dat haar moeder haar altijd te eten gaf en daarom dacht ze dat het eten wat ze kreeg goed voor haar zou zijn.
‘Uw kind vertrouwd erop dat u haar het eten geeft dat goed voor haar is’, zei ik. De moeder knikte, ‘ja, nou en’. ‘Uw dochter is veel te zwaar, waar komt dat van denkt u’. De lijst met mogelijkheden die de moeder opnoemde was goed maar ik kwam het handelen van de moeder/ouders in deze niet tegen. De verantwoordelijkheid lag helemaal bij het kind. Het kind zeurde altijd om eten en snoep en de moeder werd er gek van. Het kind kreeg waar het om zeurde. Koken was niet de hobby van de ouders en daarom stond regelmatig de oven aan voor een pizza en de friteuse werd gevuld met frites. Het meisje kreeg ’s morgens een ontbijt met brood en chocoladepasta, een gevulde koek mee naar school en als de kinderen voor de lunch thuiskwamen was moeder vaak nog niet thuis van haar werk. De kinderen namen dan zelf iets te eten maar een zak chips en een glas cola verving vaak genoeg een gezonde maaltijd.
Ik wilde dat mevrouw de verantwoordelijkheid voor het voedingspatroon van haar dochter nam en haar dochter ging leren wat gezond was en wat niet. Ik vertelde haar dat het geven van een voedingsadvies aan een kind dan misschien wel gemakkelijk voor de moeder was maar dat de ouders het juiste voorbeeld moesten geven en de plicht hadden hun kind en ook de andere kinderen in het gezin hierin bij te staan. ‘Dus, zei ze, je geeft mij voedingsadvies en dat breng ik voor mijn hele gezin in de praktijk?’ Ik knikte. ‘Maar, zei mevrouw, mag mijn dochter dan niks lekkers meer. Dat is heel erg ongezellig’. Ik keek haar aan en toen naar de dochter. ‘Ik hoef ook niks meer mam. Ik wil heel graag afvallen en jij gaat mij helpen, toch?’
En zo is het gegaan. De moeder heeft haar dochter en de andere kinderen uit het gezin geleerd wat ze nodig hebben. Gemakkelijk is het niet gegaan want het eetpatroon van het gezin was ronduit slecht. Maar ze hebben het gedaan en ze hebben hun overgewicht een halt toe geroepen. Deze moeder luisterde naar het advies wat ik haar gaf en handelde ernaar en daarmee heeft zij voorkomen dat haar kind het kind van de rekening werd.
Geertje van der Meer