Wilma Hendrikx (45) uit Bosschenhoofd heeft wel een heel bijzonder huisdier. Ze verteld over haar hangbuikzwijn Babe.
Hoe bent u aan het hangbuikzwijn gekomen?
“Ik heb Babe twee jaar geleden met moederdag van mijn twee dochters en mijn man gekregen. Ze gaven me een schoenendoos die dichtgeplakt was en ik dacht in eerste instantie dat er een cavia inzat. Maar het was een hangbuikzwijntje! Toen was ze nog maar vijf weken oud en woog ze ongeveer drie kilo. Nu is ze twee jaar en weegt ze zo’n zeventig kilo. Vroeger hield ik haar wel eens vast en mocht ze binnen, nu is ze daar te groot voor. Na twee dagen ging Babe al voor de broodkast zitten, omdat ze wist dat er brood in lag.”
Wat vond u van uw moederdagcadeau?
“Hartstikke leuk. Ze is het mooiste moederdagcadeau dat ik ooit heb gehad. Heel de familie is naar Babe komen kijken en ook haar verjaardag wordt gevierd. Met Babes eerste verjaardag heeft mijn jongste dochter uitnodigingen gemaakt en een aantal klasgenootjes uitgenodigd. Zij namen allemaal een verjaardagskaart en wat lekkers voor Babe mee. Mijn jongste dochter is, net als ik, een echte dierenliefhebber.”
Wat eet Babe naast brood nog meer?
“Ze krijgt vooral varkensbrokken, maar ook fruit en noten. Nu liggen er volop eikels op de grond en daar is ze ook dol op. Soms gaat Babe op dieet, omdat ze anders te dik wordt. De ingang van haar nachtverblijf is al een paar keer groter gemaakt, omdat Babe steeds groter wordt. Om te voorkomen dat ze niet te dik wordt, gaan we iedere avond met haar en de honden een rondje lopen. Dat meelopen is eigenlijk begonnen toen ze kleiner was. Toen ik eens wegliep bij haar buitenverblijf, begon ze te krijsen. Ik heb het hek toen opengedaan en toen is ze een heel stuk meegelopen. Sindsdien gaan we iedere avond met haar lopen en dan staat ze ook echt op ons te wachten.”
Heeft Babe veel verzorging nodig?
“Niet echt. Soms borstelen we haar en zorgen we dat er vers hooi in haar buiten- en binnenverblijf ligt. Babe is eigenlijk een heel schoon dier en ze houdt absoluut niet van modder. Alleen haar snuit zit af en toe onder het zand van het wroeten. Babe krijgt wel veel aandacht. Iedere ochtend gaat ze naar buiten en rond twaalf uur krijgt ze altijd een appel. En ’s avonds lopen we het rondje. Mijn jongste dochter is altijd het meest met Babe bezig. Zij zei ook altijd: ‘Ik wil alleen een biggetje voor mijn verjaardag en verder niets.'”
bron: morgenster
