Stoppen met roken is zóóóó….bang zijn om aan te komen
Ik ben inmiddels al weer een jaar gestopt met roken. Er zijn dagen dat ik echt geloof dat ik De Duivel in mij verslagen heb. Dat ik zo’n fris sportief type ben geworden die haar kick haalt uit hardlopen. Die liever een klein stukje pure slaafvrije chocolade eet dan een hele Milka caramel reep. Dat duurt ongeveer tot de fles wijn opengaat. Na 1 glas is het al feest. ‘Kiekeboeee’ daar is De Duivel op mijn schouder: ‘ahhh, je kan best 1 sigaretje roken, je leeft tenslotte maar een keer en een beetje genieten hoort erbij hoor’. Door spiedende kleine kinderogen moet ik me groter voordoen dan ik ben. Of heeft een bekende op het feestje net tegen me gezegd dat ze het zo goed van me vindt dat ik niet meer rook terwijl ik net probeer een sigaret uit een onbeheerd pakje te stelen. Betrapt! Goed dat er sociale controle is want na die 2 glazen denk ik echt dat ik het kan: 1 sigaret en dan morgen gezond weer op.
Niet roken is snaaien is aankomen
Is de alcoholroes uitgewerkt dan haal ik opgelucht een teug frisse adem: ik heb het weer gered! De stabiele ik (lees: de Marian die geen glas wijn op heeft) wil echt niet meer roken. Natuurlijk ben ik bang –geheel door eigen rookschuld- kanker te krijgen en mijn bloedjes moederloos moet achterlaten. Maar de waarheid gebied mij te zeggen dat er een grotere drijfveer is: de angst voor een doorrookte looien huid. Gele tanden. Muffe bejaardengeur. Meer nog dan de zorg voor mijn gezondheid is pure ijdelheid wat mij drijft.
Die ijdelheid is ook een groot een groot struikelblok want niet roken is snaaien is aankomen is niet meer in die strakke broek/mooie jurk/kekke jasje passen. Dus moest ik even wachten met stoppen met roken tot de zomer voorbij was want je wilt tenslotte niet met extra kilo’s in bikini rondlopen. Daarna kwamen die donkere dagen met toch wel heel veel leuke feestjes en fijne rookvrienden. Dat weekend weg met vriendinnen is ook al geen goed moment om te stoppen en nou ja, ik heb het al zo druk al collega, moeder, vrouw van, ‘mag ik DAN ALSJEBLIEFT gewoon iets lekker voor mezelf doen ja??!’ Die sigaret was mijn laatste stukje rock & roll, mijn laatste stukje IK. Van mij.
Er komt nooit een goed moment om te stoppen
Hoewel ik heel lang in de ontkenning was kon ik er niet omheen dat mijn rituelen meer en meer in het teken van roken stonden. Extra foundation op om opkomende fletse huidskleur en donkere kringen onder de ogen te verdoezelen, nooit de deur uit zonder flesje parfum en frismint. Ruim voor een afspraak die sigaret opsteken zodat ik nog de tijd had om tanden te poetsen en mijn haar op te frissen of de kinderen langer laten gamen zodat mama ‘even een momentje voor haarzelf’ had buiten onder het afdakje.
Maar op een dag werd ik wakker. Er komt nooit een goed moment om te stoppen. Never ever. Er is altijd wel een borrel, gezellige buurvrouw, vriendin, drukke dag waarbij, waardoor of waarmee het goed roken is. Dus stopte ik van de een op andere dag. Vijf dagen pure ontwenning en daarna is het gewoon een kwestie van volhouden. Tja. En dan begint het pas. Er zijn momenten –voornamelijk bij een glas wijn- dat ik naar een sigaret snak. Maar zo’n moment duurt kort en komt steeds minder vaak voor. Mijn mantra is: Zwart-wit, knop om, roken is GEEN optie. Zodra ik De Duivel omarm ga ik voor de bijl. Alleen maar leven in het nu gaat niet altijd op. Want ik wil niet hijgend en puffend oud worden. Ik wil ook op mijn 68e fris en energiek zijn.
Stop met roken en start met sporten
Dus ga ik naar het feest, neem een glaasje wijn maar steek geen sigaret meer op. Bij mij werkt het in ieder geval zo, het is alles of niets. Dus niets moet het zijn. Het niet roken bevalt goed. Heb meer energie, voel me fris en gezonder. Maar ook 4,5 kilo zwaarder en die kilo’s hebben zich precies boven mijn broekrand heeft genesteld… ik probeer mezelf te overtuigen dat ik liever wat extra vet heb dan een oud rookhoofd…. Maar toch staat die strakke broek niet leuk meer dus gooi ik de Milka reep in de prullenbak en trek mijn hardloopschoenen aan. Dan mag ik straks een stukje pure choco toe en kan De Duivel mijn rug op.
Er is 1 ding wat ik iedereen die wil stoppen met roken kan aanraden: zet tegenover het afleren van je verslaving iets sportiefs. Of dat nu hardlopen, zwemmen, fietsen of een teamsport is. Doe iets waarbij je iedere keer weer geniet van het frisse en energieke gevoel en het effect dat het niet roken heeft op je verbeterde conditie.
Als je daarnaast je vasthoudt aan 5 gezonde eetmomenten per dag, 1 x per dag jezelf iets toestaat wat je heel lekker vindt dan blijft de schade in extra kilo’s binnen de perken en zal je zien dat door je toegenomen sportiviteit en fitheid er weer een moment komt waarop de extra kilo’s zullen verdwijnen. Stoppen met roken is zóóó….gewoon doen!
Gezonde Groeten,
Marijke
