Enige tijd geleden hebben we een oproep gedaan om deel te nemen aan een enquête over lijnen van de Universiteit Utrecht. Inmiddels zijn de resultaten van het onderzoek bekend.
Maak specifieke actieplannen!
Mensen die aan de lijn doen, zijn vaak van plan om geen of minder ongezonde dingen te eten. Zij nemen zich bijvoorbeeld voor om de komende tijd minder chocola, koekjes of chips te eten. Vaak is het erg moeilijk om deze gezonde intenties om te zetten in daadwerkelijk gedrag. In veel situaties ervaren mensen verleidingen en in dit soort “verleidingssituaties” lijken mensen spontaan te vergeten dat zij van plan waren om bijvoorbeeld geen chocola te eten. Eerder onderzoek suggereert dat het maken van specifieke actieplannen waarin wordt vastgelegd waar, wanneer en op welke manier mensen hun doelen willen bereiken effectief zijn in het omzetten van gezonde intenties in daadwerkelijk gedrag. Deze specifieke actieplannen worden implementatie-intenties genoemd.
In de studie waaraan u heeft meegedaan is onderzocht of er door middel van implementatie-intenties ongezonde eetgewoonten konden worden doorbroken. Specifiek hebben wij de effectiviteit onderzocht van twee verschillende implementatie-intenties ten opzichte van het niet vormen van een implementatie-intentie (controlegroep).
De deelnemers die aan de controlegroep werden toegewezen hebben een aantal vragen beantwoord, maar geen implementatie-intentie gevormd.
Een andere groep deelnemers kreeg de opdracht om tegen zichzelf te zeggen “De volgende keer als ik in de verleiding kom om chocola te eten, dan zal ik aan lijnen denken!” Deze “implementatie-intentie” hebben zij ook gevormd m.b.t. het eten van koekjes, pizza, frietjes en chips.
De laatste groep deelnemers kreeg de opdracht om tegen zichzelf te zeggen “De volgende keer als ik in de verleiding kom om chocola te eten, dan zal ik het niet gaan eten!”. Net als de vorige groep, vormden deze mensen deze implementatie-intentie ook m.b.t. het eten van koekjes, pizza, frietjes en chips.
Twee weken later is aan alle deelnemers gevraagd om aan te geven hoe vaak en hoe veel chocola, koekjes, pizza, frietjes en chips zij de afgelopen 2 weken hadden gegeten. Uit de resultaten bleek dat de “….dan zal ik aan lijnen denken!”-groep minder chocola, koekjes, pizza, frietjes en chips hadden gegeten dan de deelnemers in de “…dan zal ik het niet gaan eten!”-groep en de deelnemers in de controlegroep. Dit effect bleek met name op te gaan voor mensen die zich chronisch zorgen maken over hun gewicht en het niet goed lukt om op hun gewicht te letten en af te vallen. Ofwel, de implementatie-intentie “denken aan lijnen!” bleek het meest effectief te zijn voor de mensen die het ‘t meeste nodig lijken te hebben.
De resultaten suggereren dat het makkelijker is om de verleiding te weerstaan om bepaalde voedingsproducten te eten voor “onsuccesvolle lijners” als zij een specifiek actieplan maken waarin zij zich voornemen aan lijnen te denken op het moment dat zij een verleiding ervaren.
